- mansio
- mansĭo, ōnis, f. [maneo], a staying, remaining, stay, continuance.I.Lit. (class.):II.
is saepe mecum de tua mansione, aut decessione communicat,
Cic. Fam. 4, 4, 5:mansio Formiis,
id. Att. 9, 5, 1:excessus e vita et in vita mansio,
id. Fin. 3, 18, 60:cautior certe est mansio,
id. Att. 8, 15, 2:diutinae Lemni,
Ter. Phorm. 5, 8, 23: crebrae ad amicam, i. e. visits, Turp. ap. Non. 132, 16.—Transf. (post-Aug.), a place of abode, a dwelling, habitation.A.In gen.:B.pecorum mansio,
Plin. 18, 23, 53, § 194:aestivae, hibernae, vernae, auctumnales,
Pall. 1, 9, 5; 1, 12:mansionem apud eum faciemus,
Vulg. Joann. 14, 23:multae mansiones,
id. ib. 14, 2.—Esp.1.Night-quarters, lodging-place, inn; also, as a measure of days' journeys, a stopping or haltingplace, station:2.deinde ad primam statim mansionem febrim nactus,
Suet. Tib. 10:a quo (monte) octo mansionibus distat regio, etc.,
i. e. stations, days' journeys, Plin. 12, 14, 30, § 52:aquationum ratione mansionibus dispositis,
id. 6, 23, 26, § 102:continuatis mansionibus,
Just. 13, 8, 5.—Mala mansio, bad quarters, a kind of punishment in which the culprit was stretched out and tied fast to a board, Dig. 47, 10, 15; 16, 3, 7.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.